Ik lees op de site over ‘spreekangst’, maar ik heb helemaal geen spreekangst…
Als je bewust met jouw spreken bezig bent en probeert om zo weinig mogelijk te stotteren, bijv. door woorden te vermijden en situaties te ontwijken, noemen wij dat al ‘spreekangst’. Ook als je nu geen spreekangst meer hebt, kun je (blijven) stotteren omdat je de natuurlijke spreekwet niet kent en op z’n kop blijft zetten.
Lees hier de ervaringen van een willekeurige cursist:
Toen ik 6 jaar oud was ben ik begonnen met stotteren. Mensen zeiden dat het na een aantal jaar wel over zou zijn, maar dat deed het dus niet. Uiteindelijk toen ik niet meer geloofde dat ik nog van mijn stotteren af kon komen heb ik mij aangemeld voor deze therapie.